Bilo je
to u nekoj zemlji seljaka
na brdovitom Balkanu,
umrla je mučeničkom
smrću
četa đaka
u jednom danu.
Iste su godine
svi bili rođeni,
isto su im tekli
školski dani,
na iste svečanosti
zajedno su vođeni,
od istih bolesti svi
pelcovani,
i svi umrli u istom
danu.
Bilo je to u nekoj
zemlji seljaka
na brdovitom Balkanu,
umrla je mučeničkom
smrću
četa đaka
u jednom danu.
A pedeset i pet
minuti
pre smrtnog trena
sedela je u đačkoj
klupi
četa malena
i iste zadatke teške
rešavala: koliko može
putnik ako ide
peške...
i tako redom.
Misli su im bile pune
istih brojki
i po sveskama u
školskoj torbi
besmislenih ležalo
bezbroj
petica i dvojki.
Pregršt istih snova
i istih tajni
rodoljubivih i
ljubavnih
stiskali su u dnu
džepova.
I činilo se svakom
da će dugo,
da će vrlo dugo
trčati ispod svoda
plava
dok sve zadatke na
svetu
ne posvršava.
Bilo je to u nekoj
zemlji seljaka
na brdovitom Balkanu,
umrla je junačkom
smrću
četa đaka
u istom danu.
Dečaka redovi celi
uzeli se za ruke
i sa školskog zadnjeg
časa
na streljanje pošli
mirno
kao da smrt nije
ništa.
Drugova redovi celi
istog časa se uzneli
do večnog boravišta.
Desanka Maksimović (1898-1993) je bila srpska pesnikinja, profesorka književnosti i akademik Srpske akademije nauka i umetnosti.
Rođena je u tadašnjoj Rabovici kod Valjeva, Kraljevina Srbija. Odmah posle njenog rođenja, njen otac je dobio premeštaj, te su se odselili u Brankovinu, gde je Desanka provela detinjstvo. Završila je gimnaziju u Valjevu i početkom avgusta 1933. godine udala se za Sergeja Slastikova, i nažalost, nisu imali dece.
17. decembra 1959. godine izabrana je za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti, a kasnije i za redovnog člana.
Jedno od njenih najpoznatijih dela je pesma Krvava Bajka koja govori o masakru nad nedužnim srpskim stanovništvom u Kragujevcu.
Нема коментара:
Постави коментар